- itibâr
- (A.)[ رﺎﺒﺘﻋا ]saygınlık.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
itibar — is., Ar. iˁtibār 1) Saygı görme, değerli, güvenilir olma durumu, saygınlık, prestij Benim bir kuru itibardan başka neyim var bu dünyada kaybedecek? N. Cumalı 2) Borç ödemede güvenilir olma durumu, kredi Birleşik Sözler itibar mektubu iadeiitibar… … Çağatay Osmanlı Sözlük
itibar etmek — 1) saygı göstermek, saymak, değer vermek Biz sana ağabey diye itibar ediyoruz. B. Felek 2) göz önünde bulundurmak, dikkate almak Başkalarının sözüne itibar etmez … Çağatay Osmanlı Sözlük
itibar — sayma; saygınlık; saygı gösterme; önem verme … Hukuk Sözlüğü
itibar mektubu — is. Bir kimseye kredi açılması için bir yere yazılan mektup … Çağatay Osmanlı Sözlük
itibar görmek — 1) sayılmak, kendisine değer verilmek Yaşarken de öldükten sonra da en büyük itibarı gördü. H. Taner 2) aranmak, istenmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
itibar etmek — 1. değerlendirmek, dikkate almak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
İADE-İ İTİBAR — Ticarette iflâstan kurtulma. * Kaybedilen itibarı tekrar kazanma. Şerefini kurtarma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAYSİYET — İtibar. Şeref. Değer. Kıymet. Derece. Câh. Mesned. Mertebe … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KADR — İtibar. Değer, kıymet. Haysiyet. Derece miktarı. Miktar. Meblağ. Takat. Takdir, rızkı taksim eylemek. Gına … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MU'TEBER — İtibâr gören. Beğenilen. * İnanılır. Güvenilir. Hatırı sayılır. Hükmü geçen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük